ნინო ჭინჭარაული-(Antonio Machado)

Noche de verano(ზაფხულის ღამე)

es una hermosa noche de verano.

tienen las altas casac,

abiertos los balcones

del viejo pueblo ala anchurosa plaza.

en el amplio rectangulo disierto,

bancos de piedra,

evonimos y acacias

simetricos dibujan

sus negras sombras en la arena blanca.

en el cenit la luna

y en la torre

la esfera del reloj iluminada.

yo en este viejo pueblo

paseando como un fantasma..

/Antonio Machado/

დგას მშვენიერი ზაფხულის ღამე..

სოფელი ძველი,

მოგრძო სახლები, აივნები ფრიალა,

ვრცელი,

ფართოდ გაშლილი მოედანი

უკაცრიელი..

თეთრ ქვიშაზე სიმეტრიულად მოხაზული შავი ჩრდილები-

ეონიმუსის,

ქვის სკამების,

აკაციების.

ზენიტი მთვარის,

კოშკის ტანზე კი

ციფერბლატის შუქის ციალი

და მე.. სოფელში აჩრდილივით მოხეტიალე.

/ნინო ჭინჭარაული/

Apunte de sierra(მთაგრეხილზე ჩანიშნული)

Abrió la ventana.

sonaba el planeta

En la piedra el agua.

Hasta el río llegan

de la sierra fria

las uñas de piedra.

¡A la luna clara,

canchos de granito

donde bate el agua!

¡A la luna clara,

Guadarrama pule

las uñas de piedra!

Por aqui fue España,

llamaban Castilla

a unas tierras altas.

/Antonio Machado/

მთაგრეხილზე ჩანიშნული

ღიაა ფანჯარა.

მქუხარე- პლანეტა.

წყალში-სიპები.

მდინარემდეც კი ჩამოდიან

გაყინული მწვერვალიდან

ქვის ნატეხები

.ნათელ მთვარეში

გრანიტის კლდეებს

სად მიახეთქებს წყალი!

ნათელ მთვარეში გუადარამა

ნატეხებს აპრიალებს!

აქ იყო ესპანეთი,

სახელად-კასტილია,

ერთი მაღლობი მხარე..

/ნინო ჭინჭარაული/

tres cantares enviados a unamuno en 1913

I

Señor, me cansa la vida,
tengo la garganta ronca
de gritar sobre los mares,
la voz de la mar me asorda.
Señor, me cansa la vida
y el universo me ahoga.
Señor, me dejaste solo,
solo, con el mar a solas.

II

O tú y yo jugando estamos
al escondite, Señor,
o la voz con que te llamo
es tu voz.

III

Por todas partes te busco
sin encontrarte jamás,
y en todas partes te encuentro

sólo por irte a buscar.

/Antonio Machado/

სამი სიმღერა უნამუნოსადმი მიძღვნილი 1913 წელს

I

ღმერთო, დამღალა ცხოვრებამ,

ჩახლეჩილი მაქვს ყელი

ზღვისპირას ხმობით,ძახილით

და ხმაც მაყრუებს მე ზღვის.

ღმერთო, დამღალა ცხოვრებამ

და ეს სამყაროც მახრჩობს.

ღმერთო,გთხოვ,რომ ამ ზღვასთან

დამტოვო მარტოდმარტო.

II

ან ეს მე და შენ ვთამაშობთ

დამალობანას ღმერთო,

ან ხმა-რომლითაც მე მოგძახი,

ეს ხმა შენია!

III

ყველგან დაგეძებ, მაგრამ

ჯერაც ვერ შეგხვდი ვერსად

და ყველგან გხვდები,როცა

მე ძებნას ვიწყებ შენსას.

/ნინო ჭინჭარაული/

» ნინო ჭინჭარაული
» ნინო ჭინჭარაული
» გიგლა ჭინჭარაული
» მაია ჭინჭარაული
» მამუკა ჭინჭარაული