ლოდი ზღვაში სოფელ სარფთან ("ქვაომხაზე" ლაზურად ნიშნავს დაღარულ, ნაჭდევებიან ქვას)ქვაომხაზე
ჰე ქვაომხაზე მოთა იბადი
მიჩინარე-ი ჰელე მოწკედი
ღომანერი ბერე დოვიჯუმადი
მჯვეში ჲერის ქოდგირ ე ქვაომხაზე
სი ქვაში რე დო ვარ გიღუნ დერდი
მარა მა დოვიყვი კოჩიში გვერდი
მიღუტუ ალა დიდოფეს მედი
ვარ მახვენეს მუთუ ე ქვაომხაზე
ხოლო ზოღაქ ნგჯახუფს თუთასთე სერის
ქოდგირ დო პანტა სი მჯვეში ჲერის
ზოღაშ ჲანის გოწკერ დო კათა სერის
ვარ იქთირე სი ე ქვაომხაზე
ბაზი დოგაშუმენ დო ზოღაქ ნგჯახუფს
ყინვას იხეფექ აკო ნა ქშათხუფს
სერტი კალაშიქ სი ნა გოგფათხუფს
მოთა იბადერ ე ქვაომხაზე
გური ჩქიმითი მუკოთი ტახან
ხაფისის, კასეტის მუკოთი ჭყიპან
სიბირიშ ყინეფეს მუკოთი შათხან
ვარ იქთირენ ექთი ე ქვაომხაზე
მჭითა წალონაშენ მჭითა ნა მოხთუ
ლენინიშ ნოღას ეჲა ნა გოხთუ
ვარ გონდუნუ სოთი ხოლო ქომოხთუ
დო, ხოლო სი გიბირს ე ქვაომხაზე
სარფი, 1956
ქვაომხაზე(თარგმნა დავით თედორაძემ)
ჰე, ქვაომხაზე, შენ არ ბერდები,
გიცნობ, თუ ხსოვნის მომაგე ბინა,
მე, გუშინდელი ბავშვი, ვთეთრდები,
შენ დგახარ, როგორც იდექი წინათ.
შენ ქვისა ხარ და ვინ მოგცა დარდი,
დარდი, რომელმაც შუა გამაპო,
უცვლელო, შენი იმედით გაზრდილს,
დამითმე წუთი სალაპარაკოდ.
ზღვა გკოცნის დღისით და გკოცნის ღამით,
ზღვაში დგახარ და ზღვითა ხარ სველი,
სარკეც ზღვისა გაქვს, რად გინდა, მაინც
შენ არ იცვლები და არვის ელი.
ჰე, ქვაომხაზე, მოვარდა ქარი,
ტალღა გასკდება, ქაფით თეთრდები,
ეს მერამდენე თვე და დღე არის,
დგახარ ასე და აღარ ბერდები.