გასათხოვ უნდა გათხოვდეს...

ახლა მე მკითხე, - მეცინება?

წავალ მე ეხლა და სუ გავწყვიტავ რაქვიაანთებსა - რაქვიაშვილებს დავუვლი და გავაგორებ სუყველასა!
ვა!
დედაჩემმა დამირეკა, რო - შენი ეშინიანთო!
ვისა მეთქვი, კაცოო!
და რაქვიაშვილებსაო!
რათა მეთქი?
და - როგორ თუ რათა? - წაუყვანიათ ჩემი ძმიშვილი!
და დავხოცავ სუყველასა მაგათა!
ვინ არიან ეგენი!
რათ წაიყვანეს?!
და დედაჩემმა მითხრა, შენი ძმა და მაგისი ცოლი მთელი ღამე იმათ სახლთან იდგნენ, რახან იმათმა ბიჭმა ბექამა მაიტაცა ჩვენი გოგოო!
და - აბა, როგორ არ უნდა დავხოცო, კაცოო!!!
და დედაჩემი იძახის, რო შენ არ გითხრეს, რო დეერეოდი იმათაო.
და რათ უნდა მაკადრო, კაცოო, რო ჩემი გოგო მიგყავ მოტაცებითა - ესა, ეს ნინო მოსულიშვილი უნივერსიტეტის ჟურნალკისტიკაზე სწავლობს, მესამე კურსზედა და თავისით მეეწყო უფასოზედა და ეხლა მტაცებ არა?!
სად არი ჩემი "კალაშნიკოვი" - და გადაგცხრილავთ სუყველასა!..
ვახ!
ვინა ხართ თქვენა?!
მამაჩემი იძახის, რო ეგაო, ეგ ბიჭი კარგიაო, მაგრამ ჩვენნაირი ვერ არიან ეგენიოო...
და სწორედ მანდა ვარ მეცა, რო - მოსულაანი ჯიშიანები არიან და აბა, ჩვენნაირები სადღა არიან? და რათა მტაცებ, რათა, რო დაგანგრიო თავ-პირი, შე... შე... ვიღაცა ხარ, მე რავი, ვინ ოხერი ხარ და რა ჯიშისა გამასდგები?!
მოკლედ, ავიღე ჩემი იარაღი და მივდივარ უკვე და ეს ჩემი ძმა მირეკამს, რო - მოვიდნენ და აქა ვლაპარაკობთო...
ვახ, შენი!
და რას ამბობს, ნინო, უნდა ეგ ბიჭი თუ არა, მარტო ეგ მითხარი მეთქი.
და ზაზა ამბობსა, რო - ნინო არ მამდევს შინაო, კაცოო, აემასთან უნდა დავრჩე მეო...
და წამიხდა ხასიათი, რო - თვითონ გაჰყოლია და მე რაღა ვქნა?..
თორე - რამდენი რაქვიაშვილი მეყოლებოდა ეხლა დასახოცი, - უუუჰ!..

და ამ სანათას რო ვუთხარი, ძმიშვილი გამითხოვდა მეთქვი, აეს კაფიები დამიწერა:

***
გასათხოვ უნდა გათხოვდეს,
მაიხმაროს დრო სრულადა,
შინაბერებ ცოტებია,
არ შაჰმატონ მოსულათა.

***
სამოყვროდ გაემზადოდე,
მაიშალოდეთ ტმუკები,
ერთიანად ნუ დააფრთხობ,
თუ სადმე რამ გყავ ფხუკები.

შენ გეცინება, სანათო, და ახლა მე მკითხე, - მეცინება?
სუ უნდა გამეწყვიტნა რაქვიაშვილები და...

***
ჩემ ძმიშვილი გაგვითხოვდა,
ოცნებების ახდენითა,
დაბრუნებას არ ითხოვსა...
ეკლებ დაგვრჩა ვარდებიდან.



აჰა, და იძახე შენა, სანათო, რო კაფიები წერა არ იციო!..

სანათა

***
გიხაროდეთ მოსულათა,
არ დაგირჩათ სახლში ქალი.
გადაგჭამდათ შინაბერა,
მერე იქნებოდით ბრალი.



***
მა ხმალ-ხანჯალ რას ეძებდი,
ნაოცნებარ თუ ეთქმოდა.
არც კარგ სიძე იშოვნება,
მიხოსერავ, უეკლოდა.

***
რა გედარდება, სანათავ,
სიტყვა არ მიგდის ალთასა.
ზოგი მაშინაც იცინე,
რო გაათხოვებ თამთასა.

სანათა

***
ეგ დროც მალე მამივალის,
არც რას გვკითხავს არცა ვისა,
თამთას ვინმეს თავად მივგვრი,
ცხრამეტ-ოცს თუ გადამიცდა.

***
ისე მიჰგვრი, თითქოს იყო,
თითქოს კიდეც სულ არ იყო?
ეგრე მაშინ მოიქცევი,
დააძინებ თუ პავლიკოს...

შენიშვნა -
პავლიკო ხუცურაული, სანათას ძმა და თამთას ბიძა არის.

სანათა

***
მძახლებს მოვძებნი ფშავლებსა,
ზედ მივაყოლებ პავლესაც.

***
ახლა პავლიკო აყვირე, -
"გად, დიიკარგე, გამეცა!"