ირმა შიოლაშვილი

Irma Shiolashvili and Joachim Britze - Berlin, Novemner 5, 2018

ირმა შიოლაშვილი

ომი და ჩემი სიყვარული

რამდენჯერ მოვუყევი ცხოვრებას რომ
ჩემი წილი სიყვარული ომში დაეცა
მაშინ, როცა სამშობლოს ართმევდნენ,
მაშინ, როცა ღირსებას ართმევდნენ,
მაშინ როცა თავისუფლებას ართმევდნენ,
ეს ყველაფერი არ დაუშვა და
ოცი წლის სიცოცხლე სასწორზე დადო!
მაგრამ მარტო სიცოცხლე არა,
ჩემი გულიც დადო სასწორზე,
ჩემი მარტოდგატარებული ახალგაზრდობაც,
ჩემი სამომავლო გეგმებიც,
ჩვენი არშემდგარი შეხვედრებიც,
რომელიც ღმერთმა კი დაგეგმა,
მაგრამ ომმა გაანადგურა!
არ უფიქრია, რომ ომმა დანდობა არ იცის,
არ უფიქრია რომ ომმა ღირსება არ იცის,
არ უფიქრია, რომ ახალგაზრდული გულით
რეალობასთან წააგებდა,
თავად მიწასთან დაწვებოდა და
მე ქარებს შემატოვებდა.
მე კი ქარებში გავაგრძელე სიარული,
ჯერ წრეში, მერე წრის გარეთ და საზღვების გარეთ,
სულ მახსოვდა, სულ ვიცოდი
რომ დამეკარგა
ჩემი ომში დაღუპული სწორფერი
რომელიც ვერ გავიცანი,
რადგან ომმა ერთმანეთი წაგვართვა.

ირმა შიოლაშვილი

27 სექტემბერი. დუმილი მოყოლილ ამბავზე.

ჰ. გ.ს.

…„დიდი ხნის წინათ, ოთხმოციან წლების ბოლოს
საბჭოეთის მწერალთა დიდ სიმპოზიუმზე
მეც მიმიწვიეს,-ავტორი კაპიტალისტური სამყაროდან,-
ბიჭვინთაში ვცხოვრობდით და
აფხაზეთიდან ბევრი ჭრელი მოგონება წამოვიყოლე,
მაგალითად სოხუმის ცენტრში შეკრებილი ხალხის მასა
დროშებით ხელში , თანხმოვნებით სავსე მოკლე შეძახილებით
ჩამრჩა ხსოვნაში.უცნაურად, ვერ გავიაზრე რა ხდებოდა,
მაგრამ მერე, როცა თქვენთან ომმა იფეთქა,
გამახსენდა ეს კადრები და თანხმოვნები…
რა ლამაზი მხარე იყო აფხაზეთი,
განსაკუთრებით სანაპირო სოხუმის ცენტრში
პალმებზე ჩამოკიდებული მზეებით…“

-მიყვება მშვიდად კიოლნელი პოეტი ქალი
რომელიც მხოლოდ ერთხელ იყო კავკასიაში.
მიყვება მშვიდად. გერმანული ძველი სულიდან
ალაგებს ამბებს უცეცხლოდ და უემოციოდ…
ფესტივალზე ვართ. გიოტინგენის ლიტფესტივალზე.
სექტემბერია. მზე ანათებს. ერთად ვსადილობთ
ძველი რესტორნის ტერასაზე. გრძელ ტერასაზე.
ვუკვეთავთ სალათს ქათმის ხორცით და წითელ ღვინოს,
მშრალს და გემრიელს, იტალიურს, მზეებით სავსეს.
ალბათ ამ ღვინის ბრალია რომ მის მოგონებებს
მის ძველ საბჭოურ მოგონებებს მზე ახვევია…

მე კი აბა რა ვუპასუხო:
-მართლა? -ვიოცებ,
და ენის წვერზე მადგას რომ დღეს 27 სექტემბერია,
რომ დღეს ჩვენი დამარცხების სექტემბერია,
მაგრამ არ მიყვარს საუბარი დამარცხებებზე
და ვყლაპავ სიტყვას, ენის წვერზე უიღბლოდ მომდგარს.
მაგრამ ეს რიცხვი 27 ჩამდის ფილტვებში,
მიდნება ცხელი ტყვიასავით და დაუნდობლად
აღვიძებს ჩემში 27 წლის წინანდელ ხველას,
რომელიც უნივერსიტეტის ბაღში,
პეტრე მელიქიშვილის ძეგლთან აგვივარდა
მე და ჩემს კურსელებს,
როცა გავიგეთ რომ სოხუმი დაეცა!
ჩვენ გვეცვა იმ დღეს დახეული ჯინსები
(მეტი მაინც არაფერი იშოვებოდა იმ დროს),
ვიყავით შემოდგომისფრად ლამაზები და სევდიანები და
ვაზივით ვეხვეოდით ერთმანეთს,
და ვაზივით ვტიროდით
რომ ვერ გადავარჩინეთ აფხაზეთი,
რომ აფხაზეთი
ახალგაზრდულად გულუბრყვილო ხელებში ჩაგვაკვდა!

2020


* https://1tv.ge/elit/leqsebi-34/3/

იანო...
ირმა შიოლაშვილი, 1995
(კითხულობს ავტორი)
ნახატები - მიხო მოსულიშვილის, 2020
---

ირმა შიოლაშვილი

იანო...

როდიდან დაიწყეთ ფესვების დალოცვა...
მე ახლა მარტო ვარ და თრთოლვით ვივსები.
მიწის მდუმარება უსახოდ ბარბაცებს
და ყველა, და ყველა ბრმად მეთავისებით.
ბრმად... ჩემი მიწიდან იწყება ბავშვობა,
ჩემია, ვიბნევი და მაინც ვმთლიანობ,
იცდიან, დარდობენ და ცრემლებს აშრობენ,
რომ თქვენი სინედლე შეიგრძნონ, იანო;
რომ თქვენი ცრემლიდან დაიწყონ ბარბაცი
ხეებმა, რომელნიც სიმაღლით ძალობენ...
როგორ შევიშალეთ, როდესაც გაგვძარცვეს
სინათლედ მოსული მზის ნიაღვარებით;
როდესაც გაგვძარცვეს და ყველა წერტილში
ჩაგვტოვეს დუმილად და მარადისობად.
მე ქვების სურნელიც რაღაცად მენიშნა
და ქვა შევიყვარე შიშველი ღირსებით
და ყველა იმედი საფლავთან დამებნა...
რა მერე, თუ გული ლოდინით ხმიანობს.
მე, ალბათ, იმიტომ მოვედი ამქვეყნად
რომ თქვენი სინედლე შემეგრძნო, იანო.

1995

წიგნიდან: „ფოთლების ხიდი“ (რედაქტორი მიხო მოსულიშვილი), გამომცემლობა „საარი“, 2009
ირმა შიოლაშვილი, 2009
მუსიკა კლიპისთვის: ფრედერიკ შოპენი - „გაზაფხულის ვალსი“.

---
ბმული:
* https://armuri.georgianforum.com/t44-topic

***

Violas
The verse by Irma Shiolashvili (in Georgian), 1995
With graphics by Mikho Mosulishvili, 2020
This clip is made with: Spring Waltz by Frédéric Chopin.

This clip made by Mikho Mosulishvili, Tbilisi, Georgia, 2020


ბმული:
* https://youtu.be/hs2jZ5riINM




წიგნის დასახელება – "ფოთლების ხიდი" (ლექსები)
ავტორი – ირმა შიოლაშვილი
გვერდების რაოდენობა – 158
ყდა – რბილი
ISBN – 978-99940-60-75-7
რედაქტორი – მიხო მოსულიშვილი
ნახატი ყდაზე – ქეთევან საბიაშვილი
დიზაინერი – სანდრო ჩხეტიანი
დაკაბადონება – საგამომცემლო სახლი "სახელები"
გამოცემის წელი: 2009

ჩემი დაბადების დღე
ირმა შიოლაშვილი, 2010
(კითხულობს ავტორი)

***

ირმა შიოლაშვილი

ჩემი დაბადების დღე

მზერაში ყვავის მიწის ეკლები,
ზეცის ეკლები -
ახლა მწვანედ უნდა მფერავდე.
დღეს შეცვლილი ვარ,
თანაც მახსოვს, ცხელი ნეკნიდან
დიდი ხნის წინათ ზეიმით რომ ამოგეზარდე.
ამიტომ, ალბათ, მტვრიან სიტყვებს ვეღარ ავიტან...
ნუ მეტყვი, მხრებზე მარტის ბოლოდან
ჩამონაწრეტი ხავსი მაწევსო.
ოცნება ისეც ღრუბლით სავსე მაქვს,
მუჭრები ისეც ნამით ამევსო.
თვალები ისეც ზეპირად გსწავლობს
ასე ძალიან მთასავით მაღალს.
მზე რომ გაცხუნებს, ყოველი სხივი
ჩემს მკლავებს დანის წვერივით დაღავს.
რომ გაწვიმს, ჩემი თვალების ეკლებს,
ან, უფრო სწორედ, ეკლიან სასწორს
ხავსიან მხარზე მდუმარედ გადგამ
და სანამ მიწის ნაპრალი გასწოვს
წვიმის ნახევრად სევდიან რაკრაკს -
ნახევრად ვდგები და გიწვდი მკლავებს,
რომელზეც მარტის ფერები დამკრავს.

2010

ირმა შიოლაშვილი, 2009


***

My Birthday
The verse by Irma Shiolashvili (in Georgian), 2010
This clip is made with: Love Story (Piano & Violin Duet).

This clip made by Mikho Mosulishvili, Tbilisi, Georgia, 2020

ბმული:
* https://youtu.be/HlHqQgFJZhU