გაჯიუტებული სასვენი ნიშნები და სიტყვები

მოდი, ჩვენო კარგო ზევსის დაქალო და ამ თემაში იმის მაგალითები მოგვიტანე ხოლმე, თუ როგორ უჯიუტდებიან გამოუცდელ ავტორებს სიტყვები და წერტილ-მძიმეები.
და ისიც გვითხარი, როგორ უნდა მოიქცეს ის ავტორი, ეს გადამტერებული სიტყვები და სასვენი ნიშნები რომ დაიმეგობროს...

აბა, როგორ მოგწონს?

.

.

.

როგორ მიყვარს ეს გოგო.
გამორჩეული ნიჭით,შინაგანი კეთილშობილებით სავსე როგორი მონდომებით,ძალიან ღირსეულად და შეუპოვრად ლაშქრავს ლიტერატურის სიმაღლეებს.



საინტერესო თემაა.
ყურადღებით გისმენ,მაი

მაიკო, გამარჯობა!

მსაყვედურობენ ხოლმე ბევრი ტირეების გამო, გამაგებინე -მაქვს თუ არა უფლება- ვწერო ტირეები სადაც გამეხარება

.

.

.

.

[quote="zevsis daqali"]

zevsis daqali wrote:

ამიტომ ჩემი ერთი ნაწერი მოვიტანე. გამოგიტყდებით, სასვენ ნიშნებზე უფრო დიდხანს ვიფიქრე, ვიდრე თვითონ ტექსტზე.

ახლა კი მივხვდი – რატომ არ ხმარობდა აპოლინერი სასვენ ნიშნებს...

სანამ საუბარს დავიწყებდე, რომ არ მოგეფერო და აღვნიშნო, რომ მაგარი ნებისყოფა გაქვს, არ შემიძლია რა. და მომენატრე კიდევ
მრავალწერტილების ბოროტად გამოყენებაზე გეთანხმები მაი კურიოზი დამემართა მე თავად. სახელს არ დავასახელებ, ერთი უფროსი თაობის პოეტის ლექსების აკრეფამ მომიწია ერთ დროს, სასვენი ნიშნები არ ედო ტექსტს, ხელნაწერი იყო. მივყევი და ლოგიკურად დავწერე მძიმის ადგილას მძიმე, წერტილის ადგილას წერტილი და ა.შ. მერე მოვიდა ლექსების პატრონი და მეჩხუბა, ჩემს სტილს რატომ არღვევო და ყველგან სამწერტილი მიაწერა ასეც ხდება.

ეხლა, როგორც ფილოლოგს, კითხვა უნდა შემოგაშველო
თუ არსებობს ე.წ. შინაგანი გრამატიკა? საკუთარ მაგალითზე გეტყვი - უნივერსიტეტში მთელი შანიძე მაქვს გადაბულბულებული, მაგრამ რომ გითხრა რომ რომელიმე წესი მახსოვს და სადაც რამეს ვწერ დასაბუთებულად ვწერ, ძალიან აფერისტი უნდა ვიყო. ინგლისურის გრამატიკა და დიფთონგები უფრო მახსოვს, ვიდრე ქართულის, ყოველთვის შინაგან ხმას ვუსმენ და ისე ვწერ და მაინც, ძალიან იშვიათად, რომ სასვენი ნიშნები ამერიოს ხოლმე. მოდი, აქვე ცოტა თავსაც შევიქებ და ვიტყვი - თამაზ ჯოლოგუა გეცოდინება შენ და ძალიან ბევრჯერ უთქვამს მთელი გაერთიანებული ჟურნალისტთა კორპუსისთვის, ნინოს ქართული მასვენებსო ნუ, მე როგორ მიყვარს ბატონი თამაზი და როგორ მიხაროდა ეს ამბავი, ამაზე აღარაფერს ვიტყვი ჰოდა, ნუთუ არსებობს რამე ინტუიციური გრამატიკა და თუ არსებობს, სად უნდა ვეძებოთ მისი საფუძველი?

.

მე მგონი ზევსუნა, პასუხი გამეცი, მაგრამ შენივე პასუხის მეორე ნაწილში ამცდი. თუ ამბობ, რომ

Quote :

პატარა ბავშვი, როდესა ის ლაპარაკს სწავლობს, როგორც წესი ნორმალური, შეიძლება ითქვას, გამართული ქართულით იწყებს.
ანუ ის შეიძლება ამახინჯებდეს სიტყვებს, მაგრამ არასოდეს დაუშვებს ისეთ უხეშ გრამატიკულ შეცდომას, როგორიც შეიძლება დაUსვას თუნდაც ძალიან განათლებულმა და პოლიგლოტმა უცხოელმა, რომელმაც ქართული ისწავლა და ისწავლა გააზრებულად.

ეს უკვე ჩემი მოფიქრებული ტერმინით რომ ვთქვათ "შინაგანი გრამატიკაა", რასაც შენ კოდი უწოდე და ჩემს შემთხვევაში ფესვები ალბათ მანდედან მოდის, თორემ იმ ბავშვებს ხომ ჩემი არ იყოს, შანიძესთან არანაირი შეხება არ ქონიათ
ნებისმიერ შემთხვევაში, საინტერესო იყო შენი ვერსია.