ქართული

***
ფარდა გადაწეული
ყვავილოვან
ტოტზე ვარსკვლავი_
სამოთხის ფუტკარივით.
***
ქარმა მკლავზე გადაიწვინა
ნისლის ბალერინა
და გაუჩინარდა
მწვანე კულისებში.
***
ადამიანში
შეიჭრა ალკოჰოლი
და ბავშვი გააძევა.
***
მიწას გაექცა
და ღრუბელზე აუსხლტა ფეხი
და ჩრდილთან ერთად
გაქრა სივრცეში…

***
და ჩუმად იტანჯება
როგორც ბალახი
კედელსა და მდინარეს შორის.

***
ტალღები არა ჩანან
ოკეანე სიღრმეში ღელავს
მზე როცა ამოდის.

***
უდაბნოში რომ გაგეღვიძება
და გარშემო
უნაპირო სიმწვანეს იხილავ_
ესაა უფალი...

***
ხის კენწეროდან
ნისლზე გადაცოცდა
და მზესთან
წავიდა ჭიანჭველა.

***
ხმებმა_ვერა
ექოებმა იცნეს ერთმანეთი
შორეულ სიჩუმეში.

***
დედას შეუძლია
მოიხსნას ჩრდილი
და შვილს მოახვიოს.

***
სიყვარული
არ დამთავრებულა_
თითქოს ცას მოეფარა დროებით.

***
“ამას აქ რა უნდა?!”-
კითხვა,რომელიც ხშირად ისმის
სამოთხესა და ჯოჯოხეთში.

***
მაგრამ ზოგჯერ ხომ ბედნიერი ხარ,
როგორც ჰაერი-
გარმონის წყვდიადიდან
სიყვარულის მუსიკად გამოსული.

***
ახლოს,ტყეში,ქედანი ღუღუნებს,
გულმა ხმა შეუწყო
და ფიქრი ბედნიერი მსმენელია.

***
მთელ სამყაროს უღიმის ღმერთი-
მწვერვალებზე
თენება გამოჩნდა…

***
როგორც ბაღს ფრინველები,
გულს შეჰფარებიან
დარდი და სიხარული.

***
სინათლის სიჩუმით იკარგები
და ფურცელზე
ლექსად ამოდიხარ…

***
დარდმა გზა გაუნათა სიხარულს
და მეორე ნაპირზე გავიდნენ.

***
ქარაფის ჩრდილში
წყაროს წყალს სვამდა
მგალობელი ბულბულივით
თვალდახუჭული…

***
დედა როცა მღერის
მზეში ოქრო უფრო ყვავილობს
და სიჩუმეს თვალები უბრწყინდება.

***
მამის გაცრეცილი ხალათი
დაახურა მძინარე ობლებს
და მკრთალი ბინდიდან
უფრო მშვიდი სუნთქვა მოისმა.

***
რატომ არ გებრალებით
ამდენს რატომ ალაპარაკებ?-
უჩურჩულეს ყურებმა ენას.

***
სულ სხვა სითბო და სიჩუმეა
შანდალთან რომელზედაც
ერთადერთი სანთელი ანთია.

***
სამოთხესა თუ ჯოჯოხეთში
დედის ხსენებაზე
ცრემლით ენამებათ თვალები.

***
შვილის თმაში ჭაღარა შენიშნა
და მის ცხოვრებაში დაიწყო
დრო წელში მოხრისა…
***
ჰაერის ხელი
ჩამჭიდა სინათლემ
და ცისკენ მივდივართ.

***
ბაღს ქალი ალამაზებს
უღრანს_კაცი
უდაბნოს_ორივე.
***
ხეები_ერთმანეთს მინდობილნი
და ჩაჭიდებულნი
ვით ფერხულის მოცეკვავენი.
***
იმ ტოტზე
რომელსაც ნათურა ჰკიდია
ბუდეს არ მოიწნავს ფრინველი.

***
კვამლის ციყვებმა
თამაშ-თამაშით
აირბინეს კოცონის ტოტები.
***
პატარძლის მძივი_
ბედნიერი
წუთების ასხმულა.
***
გემი მუცელგამობზეკილი-
ფეხმძიმე ქალივით…
***
თვალებიც საოცარი_
ტყის ჰაერივით
ლამაზად დაბინდული.

***
ისეთი მგზავრია_
ღრუბელი დაუცდის
და ჩრდილით გაათბობს.

***
მზე და ობობა
ზოგჯერ ქსელში
ერთადა ჩანან
და ღმერთს ეღიმება.

***
ქარიდან გამოსულმა
ღრუბელში დაისვენა
და მზესთან მივიდა.

***
ერთმანეთის კვალში
ლამაზად ჩამდგარნი
საათის ციფრებივით.
***
შუაღამისას წვიმა აშრიალდა
და კარადიდან გაიპარა
თეფშზე მიხატული ყვავილი.
***
ღმერთო
რა ლამაზია ცამყარი
ერთმანეთს
საფეთქლებმიდებული
მტრედების თვალებში.
*
ახალი წიგნიდან-"მზესთან ერთად მავალი".

***
ფრთამოტეხილ
ფრინველს მოგაგონებს
ფანჯარა_
ნახევრად მოღიავებული.

***
აყვავებულ ხეობაში
ნისლის ტყუპებს
შეუძღვა ნიავი.

***
როცა ქარში საყელოს აიწევ_
ღმერთსა და ბუნებას
უკვე აღარ ეკუთვნი მთლიანად.

ვულკანის მეზობელი
------------------------

***
ცა უფრო განათდა
როდესაც ღმერთმა
დაგიძახა ადამიანიდან.

***
გარდაიცვალა მეფე
და იმ ქვეყანაში
აჩრდილები
შეკრიბა საომრად.

***
გაღუნულ_დაჟანგული
ქარქაშიდან გამოძვრა ხოჭო
აბლაბუდის ბერეტით.

***
ნათქვამი_არა
უთქმელი
ახსოვდა სიკვდილამდე.

***
უცნობი ყვავილი_
მერცხლის ლოყასავით
თბილი და პატარა.

***
გაღუნულ-დაჟანგული
ქარქაშიდან გამოძვრა ხოჭო
აბლაბუდის ბერეტით.

***
ნათქვამი-არა
უთქმელი
ახსოვდა სიკვდილამდე.

***
უცნობი ყვავილი-
მერცხლის ლოყასავით
თბილი და პატარა.

***
სინათლე სახლში შემოვიდა
მზე გარეთ დარჩა
როგორც ბედნიერი მშობელი
უმშვენიერესი შვილისა.

***
როგორც ბაღიდან სურნელება
ლექსი გამოვიდა გულიდან.

***
სხვაგვარად ამშვენებ
ცასა და დედამიწას
ჰორიზონტზე რომ დაგათენდება.

***
სინათლის
სარკმლებიდან მოისმის
ჰაერის გალობა…
***
დედა აღარაა…
სამყარო უფრო მშობლიური
ხმით მესაუბრება.

***
ლექსი იბადება
და ხარობენ გული და გონება
როგორც ერთი ვენახის წყაროები.
***
სიყვარულისთვის გულგახელილი
ტაძრის ზარივით ლამაზხმიანი.

***
სივრცეს მინდობილი
ყვავილს განდობილი
დედამიწასავით
ერთ ადგილზე ვერგაჩერებული.

***
საღამოს სახსოვარი_
ჩრდილის ხალათი
სინათლის ღილებით.

გამოვიდა ჟურნალ "ჩვენი მწერლობის" ახალი,მე-9 ნომერი,რომელშიც თქვენი მონა-მორჩილის ლექსებიცაა გამოქვეყნებული.გთავაზობთ რამდენიმე მათგანს.
***
ჩრდილი-
ზეცის ბარათი
რომელშიც ღმერთის
სითბოა გახვეული.
***
დღის ბოლოს სარკეში
უკვე ის აღარა ხარ
რაც მზის
ამოსვლისას იყავი.
***
ხარობენ ნაპირები
მდინარის შოლტებით
და მუჯლუგუნებით.
***
და ლექსი იბადება
ვით ფერი თენებისა
მწვერვალებს შორის.
***
უერთმანეთოდ
სევდა და სიხარული
ღარიბნი არიან-
დღისა და ღამისა არ იყოს.

***
ანტენები-
რკინის სარეველა
საუკუნის სიცივით
მორწყული.

***
ფეხები წამდაუწუმ
ასწრებენ ერთმანეთს
და მაინც
სულ ერთად არიან.

***
მტრის ნასახლართან
გაფერმკრთალდა
და თავი დახარა.

***
მამამ-წამლებით
ხოლო დედამ
თვალებით უმკურნალა.


***
ღრუბლის ჩრდილი
გამოდის მდინარიდან
და მინდორზე
იშლება მანდილებად.


***
ნელი ქარისაგან
გადახრილ ყანას
გაგონებს ნაწერი
გაკრული ხელით.

***
სიზმარში გნახა_
მდინარეს მიჰქონდი
და ცხადში გამოვარდა საშველად.

***
ერთი ჯოჯოხეთიდან
აიჭრა სილურჯეში
მეორე-სამოთხიდან
და ბუდე მოიწნეს
მეშვიდე ცაზე...

***
ბედნიერი თაგვივით
ფუსფუსებს მაუსი
და ხალისიანობს.