გაბრიელ ჯაბუშანური

გაბრიელის თემით ჩვენც გავიხარებთ, იქნებ ის დადო "სამყაროს რისხვა შენზედ ახია, და რისხვა გითხარ მე სიტყვის ლოთმა...", ან ეს "გაბრიელო, გაბრიელო შენი ნახვა გვეამა...", ერთი სიტყვით გაბრიელის ყველაფერი ხელახლა წასაკითხია, ის შეკვეთილი პოემაც... "სიმღერა გაგა ნაროზაულზე". გაბრიელმა იქაც შეინარჩუნა თავისი სახე.

გაბრიელ ჯაბუშანური

***
ბინდდება.
შორს ვარ მე ახლა,
შენს აულს დავცქერ ჭოგრითა.
ოჰო,-სტუმარი გეახლათ,-
ნეტავ რა ჩიტი მოფრინდა?..
ცხენდაცხენ იცდის კარშია,
გამოეგებე ცქრიალით.
ვინ არის?
იქნებ ვაჟია!..
ვეღარ ჭრის ჭოგრი ტიალი...
რა უჭირს:-
თქვენთან გაითევს,
მოულხენთ, როგორც მეგობარს,
სანთლად მაგ მზერას აინთებს,
ვახშმად ეგ ღიმიც ეყოფა...
ბინდდება...
ცხვარი დავანდა...
მოსთქვამს ჩანჩქერის ჩქრიალი...
თითქოს ბალახზე დავარდა,-
ფართხალებს გული ტიალი...