საქვეყნო დარდები

Number of posts : 7195 Registration date : 09.11.08

დარდი №2

- გვარი და სახელი.
- მიხო მოსულიშვილი.
- რა გადარდებს?
- წეღან დავურეკე ნუგზარ შატაიძეს ახალი ნოველების გამოსართმევად და ერთ შეხვედრაზე წასაყვანად, და აგვისტოს ომი რომ დაწყებულა, მესამე ინფარქტს დაურტყამს. ახლაც ცუდად არის, წევს. ხვალე ექიმთან უნდა წაიყვანონ გამოკვლევაზე და ოპერაციასაც უპირებენ. რა იქნება, რომ კარგად იყოს?..

ნუგზარ შატაიძის საიტიდან

პოეტი

ყველა ჩვენგანის მახსოვროვაში ღრმად ჩაბეჭდილია ერთი ასეთი სურათი: თეთრი ვარდებით მორთულ ეტლში, რომელშიც მშვიდად მომღიმარი პოეტი ზის, ულამაზესი ქალები შებმულან და ის ეტლი ციმციმ მიაქვთ საქართველოს ღორღიან გზაზე.
ამ ბოლო ხანებში თანდათანობით ფერმკთალდება ეს მრავლისმთქმელი და ძვირფასი სურათი, თანდათანობით იცრიცება ის ვარდები, იმ ქალაქის გაცისკროვნებული სახეები, ფერმკთალდება მგოსნის მშვიდი ღიმილიც და მის ადგილს იჭერს დანგრეულ რუსთაველზე მიმავალი ჩემი ნაცნობი პოეტი, შიმშილისა და უიმედობისაგან ფერმიხდილს ცელოფანის პარკით ხუთიოდ კარტოფილი და ერთი კონა მწვანილი, რომ მიაქვს შინ.

დარდი,
რომელიც,როგორც ძველად,
ახლაც ნომერ პირველია:

"სრულ ჩვენ რადა ვართ ტანჯვაში,
კვნესა რად ისმის ჩვენითა?
როდემდის უნდა ვსტიროდეთ,
მიწა ვასველოთ ცრემლითა,
ან მიწა რად არა ძღება
დამდნარის გულის წვენითა?
როდემდის უნდა ვიბანოთ
სისხლით პირი და ხელები,
შვილთა მაგივრად დედებსა
ძუძუს გვიწოვდეს გველები?
როდემდის უნდა ფეხითა
ვლახოთ ჩვენივე წელები,
და ცეცხლებ გვერტყას ათასი,
გულის,გონების მწველები?
ვაჰმე,გაგვიწყდა,აღარ გვყავს
ამ ფშავისხევის მცველები!"

დარდია, აბა რა არის...
ეს ჩვენი ლიტერატურა შესაწირი ბატკანივითაა და აქეთ-იქიდან ჩანგალმომარჯვებულ, ლაშებდაფჩენილ ორფეხა მგლებს შემოუალყიათ...

Number of posts : 7195 Registration date : 09.11.08

ნეკერა wrote:: დარდია, აბა რა არის...
ეს ჩვენი ლიტერატურა შესაწირი ბატკანივითაა და აქეთ-იქიდან ჩანგალმომარჯვებულ, ლაშებდაფჩენილ ორფეხა მგლებს შემოუალყიათ...

ეე, ნინუცელა, ორიოდე ჟურნალი რო დარჩება და მეტი აღარ გამოდის არაფერი ლიტერატურაზე, ეს არის ცუდი.

ეე, ნინუცელა, ორიოდე ჟურნალი რო დარჩება და მეტი აღარ გამოდის არაფერი ლიტერატურაზე, ეს არის ცუდი.[/quote]

არცთუ ისე შორეული დრო გამახსენდა:
ჟურნალი "ცისკარი"_80.0000 ტირაჟი,
ჟურნალი "მნათობი"_40.000
გაზეთი "ლიტერატურული საქართველო"_100.000.
...
ახლა პოეზიის(და არამარტო პოეზიისა!) მკითხველები(მთელი ქვეყნისა!)
ერთ დარბაზში მოთავსდებიან...
ეს არის ტრაგედია
და სწორედ ამ დროს სულზე მისწრებაა ლიტერატურული საიტების არსებობა.

Guest

განა რამდენი წელიღა დარჩენია მიხა ხელაშვილის შვილს - 86 წლის თამარს, რომ აი, ეგეთ სახლში არა ცხოვრობდეს? - https://armuri.georgianforum.com/---f37/-t312.htm

საქვეყნო დარდები M04

რა იქნებოდა, მეც მყოლოდა ვინმე შეძლებული ახლობელი - თამარ ხელაშვილს ერთი პატარა სახლი უყიდე მეთქი, ამასა ვთხოვდი... სხვას არაფერს...

მე ეგრე მგონია, რომ მარტო მიხა ხელაშვილის შვილობით ეკუთვნის ქალბატონ თამარს საქართველოსგან ერთი პატარა სახლი...

Rolling Eyes

Guest

ბესიკ ხარანაულის ოცდაათი წიგნი რომ არის მოტანილი - ხუთ ლარად გასაყიდად, მარტო ჩვიდმეტი რომ გაიყიდება და შენ კიდევ ამ ღონისძიებიდან პირდაპირ ხინკლის საჭმელად წახვალ ავად დასუქებულ მეგობრებთან ერთად, იმ ხინკლისა, რომელშიც გაყინული ქათმის ბარკლებს ურევენ თბილისელი გამოქექილი მეხინკლეები, - აბა, მითხარი, რომელ პოეზიაზე უნდა გელაპარაკო და კაი ხინკალზე კი შემეძლო მომეყოლა, მაგრამ შენ და იმ შენ ჩამრგვალებულ მეგობრებს არ გეტყვით არაფერს, - თქვენ ვერც კაი ხინკლისას გაიგებთ რასმეს და იმიტომ...

ეძახეთ ერთიმეორეს ”პოეტები”, წერეთ ეგ წყალ-წყალა ლექსები, წაკითხვისთანავე რომ დაივიწყებენ ადგილზევე და მადიანად ჭამეთ ეგ თქვენი ქათმის ბარკლის ხინკლები - ვითომ ეგ არის და გორის ციხე, ვითომ ეგ არის ცხოვრება...
ათი ხინკლით ნაკლები რომ შეგჭამათ, ხომ მოგივიდოდათ ბესიკ ხარანაულის ერთი წიგნი მაინც?

და ქათმის ბარკლებგარეული ათი ხინკალი სჯობია თუ ბესიკ ხარანაულის წიგნი? - ამ შეკითხვას მე ნუ დამისვამთ, მთელი ჩემი სტუდენტობა შიმშილში მაქვს გატარებული, ოღონდ კი კარგი წიგნი მეყიდა როგორმე...

Rolling Eyes

Number of posts : 648 Registration date : 17.11.08

ვწუხვარ..

Guest wrote:: განა რამდენი წელიღა დარჩენია მიხა ხელაშვილის შვილს - 86 წლის თამარს, რომ აი, ეგეთ სახლში არა ცხოვრობდეს? - https://armuri.georgianforum.com/---f37/-t312.htm

რა იქნებოდა, მეც მყოლოდა ვინმე შეძლებული ახლობელი - თამარ ხელაშვილს ერთი პატარა სახლი უყიდე მეთქი, ამასა ვთხოვდი... სხვას არაფერს...

მე ეგრე მგონია, რომ მარტო მიხა ხელაშვილის შვილობით ეკუთვნის ქალბატონ თამარს საქართველოსგან ერთი პატარა სახლი...

გული მომიკვდა.
და ანგარიში რომ გავხსნათ? ჩვენ თუ ბევრით ვერაფრით შევეწევით, იქნებ იმის ყურამდე მივიდეს, ვისაც თანხის გაღება შეუძლია?

ფშავის კუთხესაც ჰყავს ბიზნესმენები(ზოგი საქართველოს მიღმაა გაჭრილი)-მილიონერი ფშავლები.ნუთუ ისინი ისე გადაჯიშდნენ,რომ არც მიხა ხელაშვილის გენიალური პოეზიისა და ტრაგიკულად დასრულებული(იუდა საარაგვოზე)სიცოცხლის და არც ქალბატონი თამარის უბინაობისა თუ მწარე ყოფის შესახებ სმენიათ რამე?!

» პირადი დარდები
» უდარდელი დარდები