სანათა მოდის თოფითო...

ბაკურიანში რო იყვნენა, წუუყვანია თავის ძმა პავლიკოსა სანათო ბარშია და იქა ძაან უსვამთ უცხოური სასმელი, სახელად "მარტინი" და მემრე სანათოს უტარებია ყველანი მინდვრებშია.
ახლა მემრე სიონს რო ავიდნენ, სადაც შოთა პაპა ხუცურაული ცხოვრობს, უთქომს პავლიკოსა, რო - მე ეხლა მგელზე სანადიროდ მივალ და ყველანი უნდა გამამყვეთაო.
და ეგრე წასულა სანათო მგლების დასახოცადა.

არჩანდა -
***
იორზე მგლები აყმუვლდნენ,
სანათა მოდის თოფითო,
ვაითუ, ყველა დაგვწყვიტოს,
მარტინი ვასვათ კოკითო!



სანათა -

***
ემან დაგვთოფოს, გვირჩევნავ,
მიხოს ვერ შავეწყობითო,
მწერლობას მოგვთხოვს, სანათას
მოვწონვართ აემ მგლობითო.

ბაო –

***
ან ბაო რის მაქნისია?!
ზისა და აცხობს კვერ-ქადას.
სანათა ნახეთ, ტყეებში
რო დასდევს თოფით მგელ-კატას!
ან დარბი ნახეთ,
რო აჯენს ბგერას ბგერაზე ლაივში!
ბაო, იმათი ცქერითა
ლექსის საღერღელს აიშლის.
თუ გამოუვა, ხო კარგი,
თუ არა - აცხოს კვერია!
ლექსის მსმენელზე ათასჯერ
მშიერი უფრო ბევრია.



სანათა –

***
ჰოდა, ბეგლარას ძაღლივით
მაგის ქოშინის ხმა ისმის,
ქალბნელსა ვერ გაუგავა
იანვარი და მაისი,
დამიწვავ დანათოფები
მგელები სანათაისი!

დამატება შევიტანოთ
კოდექსებში თანდათანა,
უხეირო მოკაფიეს
ენა მოსჭრას სანათამა.