Cafe L'Amour

ნინი მელივა:

ბობო, გავაკეთოთ ლიტერატურული ონლაინ-კაფე, თავისი საინტერესო წიგნებით, ლექსებით, ნახატებით, მუსიკით , დიზაინის ელემენტებით, ორიგინალური ნივთებით.

სურნელოვანი ჩაის,ყავის არომატით.სასმელების კოლექციით.
გავმართოთ შეხვდრები ცნობილ ადამიანებთან(წარმოსახვითი ან ნამდვილი ონლაინ შეხვედრები).
საუბრები ერთმანეთთან ლიტერატურაზე, ხელოვნებაზე, ზოგადზე.(ვეკამათოთ ან მოვეფეროთ ერთმანეთს).
მე გავაკეტებდი პატარა ფრანგულ კაფეს "ლ ამურ კაფე".
(თუ არ მეშლება, - " სიყვარულის კაფე").
აქვე დავამატებდი აი რას:
საინტერესო ლიტერატურული, მხატვრული წყვილები (ნაწარმოებებიდან), ასევე შემოქმედებითი წყვილები, ლამაზი წერილები ცნობილი ადამიანების თავისი მეორე ნახევრების ან საყვარელი ადამიანებისადმი, მათი თბილი და ლამაზი მოგონებები, გახსენება , დღიურის ფურცლები,
"ლ ამურ კაფე" - სიყვარული არა მხოლოდ ვიწრო გაგებით , არამედ სამშობლოსადმი (იგივე ემიგრანტი ლიტერატორების ნოსტალგია, წერილები , უცნობი დეტალები ბიოგრაფიიდან); ასევე ზოგადი ადამიანური ურთიერთობები (სხვადასხვა ქვეყნის ცნობილი კულტურის მოღვაწეების მეგობრობა, საინტერესო ადამიანური ურთიერთობები).


ვინსენტ ვან გოგი - "კაფე პარიზში".

მოკლედ, ბევრი ვიბოდიალე, - დაახლოებით, მგონი, მიგახვედრეთ...


Cafe L'Amour - Artist John Patrick O'Brein (1951- 2004) - ეს კარგი ფშაველი (ანუ, ირლანდიელი) მხატვარია - აბა, ნახეთ...
All art contained herein copyright 1970-2008 John O'Brien. All Rights Reserved

ვა, ეს რა კარგი კაფე გამაკეთებინეს და არაფერს კი არა სწერენ!

როგორ დავიჯერო, რო - თუ ვერაფერს დაწერთ, ერთი ლექსი მაინც არ იცით სიყვარულზე, რომ ის მაინც დადოთ?

არაჩვეულებრივი ონლაინ ლიტერატურული კაფე გვაჩუქე, ბობო.
მეგობრებს ვთხოვე შესაფერისი მუსიკა,ნახატები მოეძებნათ,მაგრამ დაიზარეს

მეც გადარბენებზე ვარ და ....

მალე ''ნინოობა'' მოდის.
და ყველა პირობითობას გადავდებ და დავწერ ჩემს სურვილს- მე და ამ საიტზე მყოფ ყველა ნინოს, ''გვაჩუქეთ'' თითო ლექსი,სულერთია,ვინ იქნება ავტორი, ლექსი,რომელსაც აგვირჩევთ ,თითოეული ჩვენთაგანის ხასიათის,შინაგანი ბუნების,პიროვნული თავისებურების გათვალისწინებით. და საერთოდაც ,ვამკვიდრებ ტრადიციას,ლიტერატურული ნაწერებით მივულოცოთ ერთმანეთს დაბადების დღეები და პირადი დღესასწაულები,აი,ბობო ,კიდევ ერთი ექსკლუზიური იდეა არმურის საფიხვნოს ნინისგან ,ლექსით მილოცილი დაბადების დღეები ან პირადი დღესასწაულები.
ადამიანები ერთმანეთს სულ ადვილად ვაძლევთ შემოქმედებით და ადამიანურ იმპულსებს,თუ მოვინდომებთ ..ამბობენ,რომ მე ეს გამომდის.


და არ გთხოვთ...თხოვნა,ეს ჩემი არაა.
ქალი უბრალოდ ამბობს ხოლმე სურვილს,რომელიც აუცილებლად უნდა ასრულდეს,ხომ?!

ამ კაფეში ლექსებთან ერთად შესაბამისი ნახატები,ფოტოები,გრაფიკა,მუსიკა,დიზაინის და დეკორის ელემენტებიც იქნება დადოთაქ მე არ ვარ მასპინძელი,ეს კაფე ჩემი და ბობოს საჩუქარია ამ საიტის ყველა წევრისთვის.თითოეული თქვენთაგანი აქ სტუმარიცაა და მასპინძელიც თვითონ.ძალიან კარგი იქნება თქვენს მეგობრებსაც თუ მოიყვანტ აქ.საინტერესო საუბრებისთვის,საინტერესო ისტორიებისთვის ,დისკუსიებისთვის ...

ეს რა მშვენიერი ლიტ.კაფე არმოვაჩინე აქ... თავი სიზმარში მეგონა... სიყვარულის კაფეს სიყვარულის პაწია ლექსი...

სიზმრად გნახე... ღრუბლად იწექ...
და მზე გეჯდა სასთუმალსა,
ქარი ტკბილად დაგმღეროდა,
მთვარე წნავდა შენს დალალსა,
გნახე...ნეტავ არ მენახე...
ვერ ვივიწყებ იმ სიზმარსა!
თვალი ვლულე... ვერ გაბრუნე...
სადღა გპოვებ აწ გამქრალსა...

მათე wrote:

ეს რა მშვენიერი ლიტ.კაფე არმოვაჩინე აქ... თავი სიზმარში მეგონა... სიყვარულის კაფეს სიყვარულის პაწია ლექსი...

სიზმრად გნახე... ღრუბლად იწექ...
და მზე გეჯდა სასთუმალსა,
ქარი ტკბილად დაგმღეროდა,
მთვარე წნავდა შენს დალალსა,
გნახე...ნეტავ არ მენახე...
ვერ ვივიწყებ იმ სიზმარსა!
თვალი ვლულე... ვერ გაბრუნე...
სადღა გპოვებ აწ გამქრალსა...

რომელი მეფე ერეკლე მე ვარ, მაგრამა -
გაიხარე, მათე-ბიჭო!
რახან გოგო ხარ!

ადამიანი თავის გარშემომყოფი კულტურის შვილი და იგი ამა თუ იმ ცნებებით აზროვნებს,ის თავისი ეპოქის შესაბამისი სააზროვნო დებულებებით ცხოვრობს და აკეთებს რა რაიმე საქმეს,სწორედ მისი ეპოქის და გარემოს შესაფერისი საზომებიდან გამომდინარეობს .ასე ,რომ ის თავისუფალი არ არის თავის არჩევანში.რამდენი ადამიანიცა, რასაკვირველია იმდენი გზაა.მაგრამ ეს გზები გავს ჩაკეტილ,შემოსაზღვრულ სამყაროში არსებულ უსასრულო გზებს.ამ გზებზე მავალი ადამიანი,იმის და მიხედვით თუ რა აღზრდის, რა ეროვნების, რა სოციალური წყობის, რა სულიერი კულტურის შვილია,მიდის.
ზოგის თვალსაწიერი და სავალი გზა მცირეა და სწორხაზოვანი,ზოგისაც სამარშუტო ტრანსპორტის მსგავსად ერთმანეთს გავს.უმრავლესობა ალბათ დარწმუნებულია თვისი გზის სისწორეში და ვერ ამჩნევს მის გარდა სხვას.ზოგის ლარივით გადაჭიმულ ავტოსტრადს გაქვს,ზოგის მოკლეა და ზოგის გრძელი.ზოგის გზისავე დასაწყისში წყდება,ზოგის მოულოდნელად წყდება და ზოგისიც უჩვეულოდ გრძელია.მაგრამ ამ გზების გარდა არის კიდევ ბილიკები.ზოგის გზა აღმართზე მიდის,ზოგის დაღმართზე და ზოგის კიდევ სიბრტყეზე.გზათა ამ უასარულო სიმრავლში არის კიდევ სავალად ურთულესი და უძნელეი ბილიკები,რომლებიც განსაკუთრებულ სიმაღლეებს აღწევენ.ზოგი ამ ბილიკებს შეგნებულად ირჩევს,ზოგისთვის ის მოწოდებაა,ზოგისთვის სხვანაირად არსებობა წარმოუდგენელია.ამ ბილიკებით მოსიარულეთა უმრავლესობა მართლაც აღწევს რაღაც სიმაღლეებს ან თავის შემდგომ მავალთ უადვილებს სავალს, რამეთუ მის მიერ გავლილი გზის დასასრულიდან თუ არა შუიდან მაინც იწყებს ამავე თუ ამის მსგავს გზაზე მავალი მომდევნო ადამიანი.ზოგიც იმისთვის დადის ,რომ უნდა იაროს .ამ უსასრულო გზების უსასრულო სიმრავლე მიუხედავად უსასრულობისა,მაინც შეზღუდულია ჯერ ერთი ადამიანის მიერ გაცნობიერებული რაღაცით და

ადამიანი ამ გზებზე სიარულისას სადღაც რაღაცისკენ მიდის .მაგრამ მცირეა მისი თვალსაწირეი მაინც. ის იმაზე მეტს თვით მიზნადაც ვერ დაისახავს, ვერ დაინახავს რაც შეუძლია შექმნას მისი ეპოქის და გარემოს შვილს,სწორედ მას შემორტყმულ ხალხთან ერთად.ასე რომ ადამიანი ყოველდღიურ ცხოვრებაში რაღაც მიზანდასახულ საქმიანობას ეწევა გამომდინარე თავის ინტერესებისაგან,თავისი სავალის სიმარტივე-სირთულისაგან.თვით ის პიროვნებებიც კი ,ვისთვისაც უხვად მიუნიჭებია უხილავს ყველა ის სიკეთე, რაც ჩვენს წარმოდგენაში იდეალურად ითვლება,მხოლოდ მირაჟულ მიზნებს თუ აღწევენ.მიზნებს ის ადამიანები აღწევენ ,რომლებიც მიზნად რაღაც სულეურ წვრილმანებს ისახავენ. დიდი ადამიანური მიზანი ბედნიერება, სულის და ფიზიკური ჰარმონია , სიყვარულის სიმეტრია მიუღწეველია მასთან მხოლოდ მიახლოება შეიძლება.ყველა თავისი გზით მიდის მის მისაახლოებლად. ყველა მეტ ნაკლებად სწორედ ამ გზაზე სიარულით შეიმეცნებს არსებობა-არარსებობის სიკეთე-უძლურობას .მაგრამ ეს მაინც ის გზაა სადაც ადამაინები შებორკილი არიან ერთმანეთით,ერთმანეთთან ურთიერთობით,დამოკიდებულნი არიან ერთმანეთზე,გარემოებებზე,რომელშიც ცხოვრობენ ,წარსულით, გენეტიკური თუ ფსიქიკური , ფიზიკური თუ ისტორიული, ოჯახებრივი თუ კიდევ სხვა დამოკიდებულებებით
ადამიანები განსხვავდებიან ერთმანეთისგან კანის ფერით, სიმაღლით, ჭკუა-გონებით, სისქით მოკლედ სომატური ნიშნებით,კულტურებით და მაინც იქმნება ადამიანთა რაღაც ერთნაირი გარკვეული ჯგუფები ცხოვრების წესის ( რიგის ) მიხედვით .ერთნი ცდილობენ გამოუცნობ საიდუმლოთა ახსნას,მორენი ცხოვრების მატერიალური სფეროდან რაც შეიძლება მეტის აღებას,ცხოვრებით ტკბობას,მესამენი ცხოვრების სულის არსის ჩაწვდომას,მეოთხენი მოყვასის თუ ერის სიკეთისთვის ზრუნავენ.მეხუთენი ძალაუფლებისაკენ მიისწრაფიან . რასაკვირველია ეს ადამიანები თავიანთ მიზნებს (თვით შეგნებული უმიზნო ცხოვრება არ გამორიცხავს მიზანდასახულობას,რადგან ამ შემთხვევაში სწორედ ეს უმიზნობაა მიზანი)აღწევენ ან ყოველშემთხვევაში თავს იჯერებენ თუ ამ გზაზე მიდიან ყველანი თავისებურად იმისდამიხედვით ,თუ რა კულტურის, რა ოჯახის, რა გვარის, რა ეროვნების, რა ფსიქოლოგიური, რა გონების, რა წრის წარმომადგენლები არიან. ყველსა გზა სხვადასხვანაირია .მაგრამ, ვფიქრობ,მაინც ყალიბდება ამა თუ იმ საუკუნეში, უფრო სწორედ შემოზღუდულ სახელმწიფო ერთეულებში,დროის გარკვეულ მონაკვეთში რაღაც ერთგვაროვნება ზოგიერთი ადამიანის გზისა. პარალელების მოყვანა სივრცეშიც შეიძლება და დროშიც.მაგრამ მაინც უპრიანია ლაპარაკო სწორედ შეზღუდულ სივრცესა და დროზე.ყველა ადამიანს მხოლოდ ერთი რამ აქვს საერთო დაბადება და სიკვდილი და თვით აქაც ფორმებით რაოდენ განსხვავდებიან ადამაი

ადამიანთა ურთიერთობა რაღაც აუხსნელი ფენომენია ,რომელთა გარკვევას ჰომო საპიენსი თავისი გაგონებრივების ან ყოველ შემთხვევაი დამწერლობითი აზროვნების შექმნის დღიდან მაინც ცდილობს .ადამიანს სწავლობენ ბევრნაირად ანატომიურად,ფილოსოფიურად,ბიოლოგიურად .სხვადასხვა სოციალურ გარემოში,დაბადებამდე, ბავშვობისა და მოზრდილობის, თუ მოხუცებლობის ხანაში ,სიკვდილის დროს და მის შემდეგ. მაგრამ ეს ყველაფერი გავს ზუსტ მეცნიერებების მიერ თავის საგნების შესწავლას, (როგორც ჩანს,ყველა მეცნიერება მაინც მარტივად დაყვანისაკენ,გაშიფრისაკენ მიდის ) ვიცით ატომი და მისი შემადგენელი ნაწილები ,მაგრამ არა ეს ნაწილები განსაზღვრავენ სხეულს,ამ ნაწილთა წინასწარგანსაზღვრული დამოკიდებულებებით, ურთიერთობებით ,მათი აგებულებით განისაზღვრება სხეული და მისი თვისებები.ადამიანთა თანაარსებობც რაღაც მიუწვდომელი ფენომენია ,თავისი ენობრივი თუ გონებრივი კავშირებითი ურთიერთობებით,განა ადამიანმა იცის თავისი მოვალეობა ,თავისი გაჩენის მიზეზი?მან ხომ დიდას გაასწრო მასში დაპროგრამებულ ფიზიკურ შესაძლებლობებს .სიცოცხლე და სიცოცხლის გაგრძელება უნდა იყოს ჩემი აზრით,ყოველგვარი ცოცხალის ზეგარდმო არსი.მაგრამ სიცოცხლე და სიცოცხლის განგრძობა რაღაც გარკვეულ პირობებში,რადგან თვით ცხოველებიც კი თავს იკლავენ, თვითონ ისწრაფიან სიცოხლეს, როდესაც საამისო აუცილებლობა ჩნდება.
ვითომ დიდად განსხვავდება ადამიანი?
მან ხომ თავისი გაადამიანურობით,ანუ იმით რითაც ჩვენი მოდგმა ამაყობს ბევრი რამ დაკარგა განა უფრო ბედნიერია დღეს ადამიანი ,ვიდრე ვთქვათ 2-3 აღასი წლის წინათ? განა უფრო მდიდიარი გახდა იგი სულიერად ,განა გადაიქცა იგი იმ ჰარმონიულ არსებად,რაც ვითომდა მიზანი იყო წინარე თაობების?აბა ერთი გავიხსენოთ,ძველი კულტურები,გნებავთ შუმერების, ეგვიპტელების ,ჩინელების თუ ბერძნების?
განა ბევრით წავედით წინ?განა ადამიანი ბვერით უკეთესი ან უარესი გახდა?განა იგივე ბრძოლა არ არის დღესაც არსებობისთვის,მოხვეჭისთვის ,სახელისთვის,ძალაუფლებისთვის?რა მართავს, რა ძალა მაეთავს ადამიანთა ცხოვრებას?იდეების სამყარო?კი მაგრამ რამდენ იდეას შეიძლება დაუჯეროს ადამიანმა?,რამდენჯერ შეიძლება იწამოს და შეცდეს?წინასწარმეტყველები არცერთ დროს არ აკლდა,ისინი არც ეხლაა ცოტა და ადამიანები კვლავ მიუყვებიან სხვადასხვა წინსაწარმეტყველთა მიერ დასახულ გზებს ოღონდ ეხლა უკვე ტოტალურ სახემწიფოში.ძალითა თუ მოფერებით, დაშინებითა თუ ტკბილი სიტყვით ,ოღონდ ყველა დრო თავის მმართველი ერის თუ პიორვნების შესაბამისად თავის ქურაში ატარებს ძველ იდეებს,თავისებურად იძლევა და აიძულებს მასიურად გავყვეთ მას.დიახ, ერთი დაიგივე იდეას იცავენ,ერთი დაიგივე პიროვნებას აღმერთებენ და სხვადსხვა საქმეს აკეთებენ.განა ქრისტიანთა განხეთქილებები მხოლოდ სულიერი სფეროდან მომდონარეობა?განა მაჰმადიანთა თუ ებრაელთა სხვადსხვა მიმდინარეობები მხოლოდ მუჰამედის თუ იეღოვას არსებობის და გამონათქვამების სხვადსხვა ინტერპრეტციიდან მოდის?არა და არა .აქცა ისევ და ისევ ადამიანთა ურთიერთობაა განმსაზღვრელი.
როგორ შეიძლება გაიშიფროს ადამიანი,გაირკვეს როდის არის გულწრფელი და როდის გატყუებს.როდის მოყვარე და როდის მტერი?თვითონ საკუთარ თავსაც ვერ გაუგებ ზოგჯერ.მართლა იმას ფიქრობ და განიდი რასაც ხვდები თუ ეს ფიქციაა და სხვა რამისთვისაა გამიზნული.
ჩვენი გამოვლინება რომ საზოგადოებაში სხვებთან ურთიერთობაში ,რომ მარტო ჩვენს თავზე არაა დამოკიდებული.აბა ,რამდენი რამ არის დამალული ჩვენი გონების მიღმა,კიდევ რამდენი შემოგვრჩა ბუნების ადამიანისგან -ჰომო ნატურა .კიდევ რამდენი არ ვიცით ჩვენივე თავის შესახებ და მიდი ეხლა და დაუჯერეთვით იმ დიდი წინასწარმეტყველთ თუ დიდ მოაზროვნეთ ,რომელთა იდეებიც ვინ იცის როგორ და რატომ გაჩნდნენ. თანაც მათი აღმასრულებლები ხომ სულ სხვადსხვა ხალხია .თითოეულ მათგანს თავის მისწრაფებები, თავისი საკუთარი მიზნები აქვთ და მას უმორჩილებენ ამ იდეების განხორციელებას ყოველ შემთხვევაში ქვეცნობიერად მაინც

...................

ramdenime didi posti avkrife qartulad sxvagan da..
rom unda damekopirebina aq.gaqra .wameshala.
vwuxvar..
tavidan dawera an gaazreba,imxela emocia chavde ar hsemidzlia:(

...

Я знаю, ты моя награда
За годы боли и труда,
За то, что я земным отрадам
Не предавалась никогда,
За то, что я не говорила,
Возлюбленому: "Ты любим".
За то, что всем я все простила,
Ты будешь ангелом моим.