წიგნები და ავტოგრაფები

მე რომ წიგნები მიყვარს... - აქ წკაპ!..

ბატონი რეზო ინანიშვილის ნაჩუქარი წიგნი, თან რომ ერთი მინიატურა წამიკითხა...

ეს მარიამ წიკლაურის ახალი წიგნია, მშვენიერი საათაურით...
და მოდით, მივულოცოთ!..


სანათასთვის უკვე უჩუქებია და, ნეტავი, მე სადღა უნდა ვიშოვნო?

" dublinelebi" rato maxsovs agiaSvilis trgmani? Seizleba vcdebi
da bobos "Sovna" ar dasWirdeba, miirebs avtografiT

yvelas,madloba, vinc saqmed Camitvala cemi "fafxuroba"

გამოვიდა


ნუციკო დეკანოზიშვილის

ამინდები ბის-ზე

რედაქტორის წინათქმა

ნუციკო დეკანოზიშვილი (იგივე ნინო გოგიაშვილი), იმ უახლესი თაობის წარმომადგენელია ქართულ ლიტერატურაში, რომელიც “ციფრულ თაობად” შეიძლება მოვიხსენიოთ. ეს თაობა ციფრული ტექნოლოგის - კომპიუტერის და, შესაბამისად, ინტერნეტ სივრცის ჩვენში დანერგვამ ჩამოაყალიბა ოცდამეერთე საუკუნის დაწყებისთანავე. ქართულ ინტერნეტ-სივრცეში გაჩნდა ლიტერატურული საიტები, სადაც ნებისმიერს შეეძლო მოსვლა და თავისი ნაწარმოებების განთავსება. იმის გათვალისწინებით, რომ ლიტერატურული პრესა ლამის აღარ არსებობდა, თვითრეალიზაციის ეს ერთადერთი გზა დარჩენოდათ ახალგაზრდა მწერლებს და მათაც დაიწყეს თავისი შემოქმედების გამომზეურება, ერთი-მეორის ნაწერების კითხვა და კომენტარების წერა...
აი, ამ გარემოში ჩამოყალიბდა ნუციკო დეკანოზიშვილი, როგორც თავისთავადი და საკუთარი ხმის მაძიებელი, ლაღად საკითხავი ლექსების ავტორი. პოეტი, რომელსაც თანდაყოლილი ნიჭი აქვს ლექსის რიტმის თუ მელოდიის შეგრძნებისა, რაც მისი ნაწარმოებების კითხვას ზეიმად გადაუქცევს ხოლმე პოეზიის მოტრფიალეებს.
რა ხანია, ინტერნეტში ეცნობიან ნუციკოს ლექსებს, პატივს სცემენ, ემეგობრებიან, ეკამათებიან... ამიტომ მის პოეზიას თავისი ინტერნეტ-მკითხველი თუ ინტერნეტ-თაყვანისმცემელი არ აკლია...
მაგრამ რაკი ამ წიგნით ნუციკოს ნაწარმოებები პირველად გადმოინაცვლებს ვირტუალური რეალობიდან ქაღალდზე, სადაც მისი ლექსები შავით თეთერზეა დაბეჭდილი და აქ, თავისი ინტერნეტ-გვერდისგან განსხვავებით, ვეღარაფერს შეცვლის მომდევნო გამოცემამდე, მოდით, წარმატება ვუსურვოთ პოეტს...
ფეხბედნიერი ყოფილიყოს მისი და მკითხველის შეხვედრა აქაც - წიგნის სინამდვილეში! – და თავისი მკითხველი თუ თაყვანისმცემელი არც აქ მოჰკლებოდეს.



გამომცემლობა - ”საარი”
რედაქტორი - მიხო მოსულიშვილი
ნახატები ეკუთვნის ავტორს.
2009 წელი.

გამოვიდა


მარიამ ხუცურაულის

სანათას წიგნი

სულში რომ ნისლი იცის
(რედაქტორის წინათქმა)

სულში რომ ნისლი იცის, ნამდვილ ნისლზე თეთრია და სპეტაკი, ვერც მზე შეაშრობს...
მერე ის ნისლს ყველაფრად გადაქცევა შეუძლია – ქვადაც, მდინარედაც, გვირილადაც...
ჰო, ყველაფრად გადაიქცევა ხოლმე და თუ დაინახე, ბედნიერი ხარ.
ბედნიერი იმითა ხარ, რომ მერე შენ სხვებსაც დაანახვებ იმ ლამაზ ნისლებს – სულ ტაატით აგზავნი და ახლა ისინიც ხედავნ იმ შენი ნისლის სილამაზეს თავიანთ სულებში.
ძალიან დიდი სისპეტაკე უნდა გქონდეს შენარჩუნებული, რომ ამ შენი ნისლის დანახვა, გამოხატვა და სხვებისთვის დანახვება შეძლო.
რატომ იდგა ვაჟა ფშაველა და ილია ჭავჭავაძის რიდით ვერ შედიოდა “ქოსების დუქანში”? – სპეტაკი სული ჰქონდა და იმიტომ. ისეთი სპეტაკი, რომ ეცინებოდათ სხვებს იმის საქციელებზე.
ეცინათ, მერე რა – ვაჟამ თავის სულში სპეტაკი ნისლი დაინახა და ჩვენც და ჩვენს შთამომავლობასაც დაანახვებს იმ თეთრ ნისლებს.
სულის სპეტაკმა ნისლმა ხომ გაქრობა არ იცის...
სულის სპეტაკი ნისლი ღმერთია, შენთან მოსული ღმერთი.
და ღმერთი არასოდეს გაქრება.



გამომცემლობა - ”საარი”.
რედაქტორი - მიხო მოსულიშვილი.
მხატვარი - ლევან ხარანაული.
2009 წელი.
წიგნს თან ერთვის დისკი, საიდნაც მოისმენთ ლექსებს ავტორის კითხვით.

წიგნი იყიდება ”პარნასის” ქსელის მაღაზიებში.

g i l o c a v !!!!
da g i l o ca v T!!!!

სიამოვნებით ვულოცავ მშვენიერ ქალბატონებს და მათი წიგნების რედაქტორს ახალი, ლამაზი კრებულების გამოცემას!

აქვე, ბობოს დაგვიანებულ მადლობას ვეტყვი ამისათვის:




***
თაბაგარ თეას ამ წიგნსა
ჭკვა კარგი უნდა, მზიანი.
კითხვა ადვილი იქნება,
ფიქრ შაიქმნების გვიანი!

---

გაუმარჯოს ბექასა, სუ ქართულად ჭედავსა!!!!!!

სანათამა სთქო-წიგნი მაღაზიაში წაიღეს, რო არ გაიყიდება, წამოვიღებ და საჩუქრად დაგირიგებთო.

არ დაუჯეროთ სანათას, ერთიც არ დარჩება , რომ არ გაიყიდოს!

საჩუქრის მოლოდინში,ემანდ უწიგნოდ არ დაგვტოვოს

გუშინ, ბაომ მაჩვენა წიგნი-სულივით მსუბუქი და გამჭირვალე.

მე ხო რედაქტორად არა ვვარგივარ და ყველა რომ ვერა ხვდება ამას, ძაან გავიხალისებ ხოლმე...
ეგრე ვერ მიჰხვდნენ იმ შემთხვევაშიც, როცა მე მითხრეს გოდერძი ჩოხელის ”რჩეულის” შედგენა.
ჰოდა, მეც შევადგინე და სახელად დავუქვივნე - ”ბინდისფერი ხეობიდან ცამდე”.
შევადგინე, დავალაგე ჩემ ჭკუაზე, დავურთე ბოლოთქმაც - ვითომ მართლა რედაქტორი ვაარ და ჩავაბარე გამომცემელს...
და აბა, ეს წიგნი ვინ დახატოსო? - გამომცემელმა რომ მკითხა, ეგრევე ის ვიფიქრე, მე კი ალთა-ბალთა რედაქტორი ვაარ, მაგრამ კაი მხატვარი უნდა გოდერძაის წიგნსა მეთქი და - ლევანო ვუთხარი, ხარანაული.
და მართლაც გაატანეს ლევანოს თიანეთში ეს ნოველებიიიი...
გაატანეს და - არა, არ ააჩქაროთ მეთქი, რახან - მე ხო ვიცი ლევანოს ხასიათი... მაგასაც ჩემსავით ეჯავრება, როცა არ აცდიან იმ თავისი ”ჩქარა-ჩქარათი”...
და ჩამოვიდა დღეს თბილისში, მაშიკოს გადააღებინა ოცი მშრალი აკვარელით ნახატი ჭდეებიანი ფურცელი, ჩააწერინა დისკზე და მომადგა შინ იმ ოცი ნამუშევრითა...
მომადგა და გადავიწერე ჩემ კომპიუტერში...
და რომ გავადიდე და ჩამოუარე სანახავად - გავშრი...
კარგს კი ველოდი, მაგრამ... ეგრე მაგრად თუ დაჰხატავდა, არ მეგონა...

ოცივე ნახატი იქ არის, იქა - გოდერძაის სამყაროში არის, იქ ტრიალებს, იმ სამყაროს გამოჰხატავს ძალიან თავისებურად...
ჯერ წიგნი გამოვიდეს და მერე განახვებთ ყველა ნახატს...
ახლა კი მარტო ერთი მათგანი უნდა დაგიდოთ აექა ჭაშნიკად.



ეს არის ილუსტრაცია გოდერძი ჩოხელის ნოველისა ”ველური ყვავილების თაიგული”.
აბა, ნახეთ, როგორ საყვარლად დაუხატავს ის დათვი, თავისი თაიგულიანად და როგორი თბილი წიკწიკოები შემოუვლია გარშემოოოო...

ავაჰმე, ლევანო, მაგიკვდეს შენა აემ წიგნის უხეირო რედაქტორი, მაგიკვდეს...

კომპიუტერთან ლაპარაკში კი იმდენი ვერა ვუთხარი რა, მაგრამ ანზორაულის ერთლიტრიანი რომ ჩავიდა ფსკერისკენა, მაშინ კი მოვახერხე ჩემი გახარების გამოხატვა...

ჰოდა, ანზორაულს შევექცეოდით და იმას რო მიყვებოდა ლევანო, რა გრელ შარში გამოეხვია გოდერძის იმ კინოში გადაღებითა (ვინც არ იცის, იმათთვის ვიტყვი, რომ აქ გოდერძი ჩოხელის 1988 წელს გადაღებულ ”აღდგომის ბატკანზე” არის ლაპარაკი, სადაც ლევან ხარანაულმა ერთ-ერთი მთავარი როლი ითამაშა - http://www.geocinema.ge/ge/index.php?filmi=473) და კინაღამ უკან არ გამოექცა (საყურებლად არის ეგ ფილმი იოლი, თორემ აბა, შენ დადექი და ერთი და იმავე სცენის რამდენიმე დუბლი გადაიღე, როგორია!..), მაშინ მესტუმრა ირმა შიოლაშვილი...
არ გაგეცინოთ და, იმანაც თავისი დაგროვილი ლექსები გადმომცა სარედაქტოროდ...
თან წინა წელს რომ ჩიბუხი მაჩუქა, ”ამარეტოს” თამბაქო შუაგულ გერმანიიდან ჩამომიტანა იმისთვის -



ვაახ, კაცოოო...
რატო ვერა ხვდებიან, რომ - მართლა არა ვვარგივარ რედაქტორად და მარტო კაი სასმელის, თუ გინდა თამბაქოსიც გამორჩევა ვიცი მარტო?



მარტო ის წიწაკ-პილპილიანი ქალბნელი, სახელად სანათო არის რაღაცას მიმხვდარი და კაფიეებში დამიწერს ხოლმე - ”გაფხორილო რედაქტოროო...”

ახალ წიგნებს ვულოცავ მკითხველს და თავად ავტორებს რაღა თქმა უნდა..
სამივე ძალიან მიყვარს და სამივეს ჩემი მოკრძალებული მოკითხვა...

აი, როგორ დაუდვია ბაოს ლიტ.გე-ს ”ახალი წიგნების” განყოფილებაში ”სანათას წიგნი”:



ავტორი: მარიამ ხუცურაული
სათაური: სანათას წიგნი
ჟანრი: პოეზია
გამომცემლობა: საარი
გამოცემის წელი: 2009
მაღაზია: პარნასის ქსელის ყველა მაღაზია
თაბახი:
ფასი: 10 ლარი
მოკლე ანოტაცია: სანათას პოეზია+ლევან ხარანაულის მხატვრობა+მიხო მოსულიშვილის რედაქტორობა+ თქვენი სიყვარული.

მარიამ წიკლაური



მაგარია ბაო!



ჯალალიც მაგარია, ეს კიდევ იმას დაუდვია "ურკპარაკზე":

ჩატარების თარიღი: 2009-06-30 17:00. ანონსის ავტორი: ჯალალი
გამოიცა “სანათას წიგნი”
ავტორი მარიამ ხუცურაული
რედაქტორი მიხო მოსულიშვილი
მხატვარი ლევან ხარანაული
გამომცემლობა “საარი”

კრებული იყიდება “პარნასის” მაღაზიათა ქსელში
მისამართები თბილისი
ჭავჭავაძის გამზირი 22
ლესელიძის 33,
ვაჟა ფშაველას 58,
კოსტავას 22,

ასევე, წიგნი გაიყიდება "წიგნის ბაზრობაზე" 25-29 ივნისის ჩათვლით.

ესე იგი, ლევანომ რო ჩემგან ერთი ცალი წიგნი წაიღო - ათი კი არა, ცხრა ლარი მართებს?


და ლევანომ ხუთლარიანი გერმანული ჩამოსასხმელი ლუდი დამალევინა, ორი კათხა, ანუ სულ ათი ლარისა და რა გამოვიდა? - ეხლა ერთი ლარი მე იქით მმართებს მაგისი!..

ირმა შიოლაშვილი - "ფოთლების ხიდი".
გამომცემლობა "საარი", 2009.
რედაქტორი - მიხო მოსულიშვილი.
ნახატი ყდაზე - ქეთევან საბიაშვილი.
დიზაინერი - სანდრო ჩხეტიანი.
დაკაბადონება - საგამომცემლო სახლი "სახე(ლ)ები".
ISBN 978-99940-60-7



მოვიდა გუშინ ირმა ჩემთან, სამსახურიდან რომ დავბრუნდი შინ და ამ წიგნით გამახარა...
დიზაინის თვასაზრისითაც კარგი წიგნი გამოვიდა...

ვულოცავ ირმას "ფოთლების ხიდს"... მომწონს მისი ლექსები

”ვინ რა იცის, მართლა რითი მთავრდება სიკვდილი?! ვინ რა იცის, რა არის კაცის სიცოცხლე?! არაფერი. წუთი. წამი. შემოჰკრა ქარმან და სწრაფ გააქრო. მაგრამ, თუკი, როგორმე, წარსულში შებრუნება შესძელი, მერე კი წარსულიც გადალახე, მარადისობაში აღმოჩნდები თურმე და აღარასოდეს მოკვდები. განა სულ ამას არ ნატორბს ჩუმის ნატვრითა ადამიანი?!”

ოთარ ჭილაძე, ”მარტის მამალი”.



ოთარ ჭილაძე

***
შენა ხარ ჩემი ჯილდოც, სასჯელიც,
გულზე ახლოს ხარ და ღმერთზე ზემოთ,
ჩემო ტანჯულო, ჩემი მტანჯველო,
დაულეველო სამშობლოვ ჩემო.

შენთან ვარ, მაგრამ მაინც დაგეძებ,
როგორც დაეძებს საჭმელს მშიერი,
და ამ პატარა მიწის ნაგლეჯზე
შემაძრწუნებლად ვარ ბედნიერი.

1982

ბევრი კარგი ავტორის წიგნის რედაქტორობა მომელოცოს მიხო.... დიახაც რომ კარგი რედაქტორი ხარ...

წიგნის დასახელება: "გვირილის ფურცლები".
წიგნის ავტორი: ნელიკო გოგუაძე
გამომცემლობა: “მერიდიანი”
გამოცემის წელი: 2010
რედაქტორი: მიხო მოსულიშვილი
ISBN 978–9941–10–243–1
ყდა: რბილი


მოკლე ანოტაცია რედაქტორისაგან:

ნელი გოგუაძის ლექსები გვირილის იმ ფურცლებს მოგვაგონებს, რომლებიც ყველას მოგვიწყვეტია და გვიბუტბუტია კიდეც: „ვუყვარვარ? – არ ვიყვარვარ?“, მაგრამ მთავარი ის კი არ არის, იმას ვუყვარვართ თუ არა, მთავარი ისაა, ჩვენ რომ გვიყვარს.
ჰოდა, მოდით, ერთად ვნახოთ, როგორ უყვარს და ენატრება პოეტს სიყვარული.

წიგნის დასახელება – "39 რჩეული მოთხრობა"
ავტორი – ჟურნალ "ლიტერატურული პალიტრის" ავტორები
გვერდების რაოდენობა – 600
ყდა – რბილი
ISBN 978-9941-413-52-0
რედაქტორი - ბესო ხვედელიძე
სარედაქციო ჯგუფი - თამრ მამაცაშვილი, მანანა ჯანელიძე
კორექტორი - ნანა ანტონოვა-ილურიძე
პროექტის კომპიუტერული უზრუნველყოფა - დათო მოსიაშვილი
ყდის დიზაინი - ნიკა ხვედელიძე
გამოცემის წელი: 2010
გამომცემლობა: “პალიტრა L"
დაიბეჭდა - შპს "ფავორიტი პრინტი"
ანონსი - ჟურნალი "ლიტერატურული პალიტრა" უკვე ხუთი წელია გამოდის. თქვენს წინაშე ამ წლების განმავლობაში ჟურნალში დაბეჭდილი საუკეთესო მოთხრობების კრებულია.
აქ შეხვდებით სხვადასხვა ავტორთა საინტერესო ნაწარმოებებს, რომლებიც მკითხველს წარმოდგენას შეუქმნის თანამედროვე ქართულ ლიტერატურულ ცხოვრებაზე.

წიგნის დასახელება – "ჩარლი ჩაპლინი"
ავტორი – სტივენ ვაისმენი
თარგმნა – თამარ თითმერია
გვერდების რაოდენობა – 304
ყდა – მაგარი
ISBN 978-9941-9220-4-6
ISNN 987-7145
რედაქტორი - ზაზა აბზიანიძე
სარედაქციო ჯგუფი - რუსუდან სულაკაური
მხატვარი – ალექსანდრ ბერდიშევი
გამოცემის წელი: 2011
გამომცემლობა: “ქართული ბიოგრაფიული ცენტრი" – http://www.georgianbc.ge/index.php?aid=172&pg_id=4469670900&pg_symbol=5097669857
სერია – "100 წიგნი – ადამიანები, რომელთაც შეცვალეს მსოფლიო"
ანონსი - "ჩაპლინი არ იყო უბრალოდ "დიდი", იგი გიგანტური იყო. 1915 წელს იგი შეიჭრა ომებით გახლეჩილ მსოფლიოში, მოუტანა კომედია, ღიმილი და ნუგეში, იმ დროს, როდესაც სამყარო იხლიჩებოდა პირველი მსოფლიო ომის გამო. შემდეგი 25 წლის მანძილზე, დიდი დეპრესიისა და ადოლფ ჰიტლერის აღზევების პერიოდში, იგი კვლავ აგრძელებდა თავის საქმეს. ის უფრო დიდი იყო, ვიდრე ვინმე სხვა. საეჭვოა, მოუტანია თუ არა ოდესმე სხვა პიროვნებას მასზე მეტი გართობა, სიამოვნება და ნუგეში ამდენი ადამიანისათვის - მაშინ, როდესაც ეს ყველაზე მეტად სჭირდებოდათ" - მარტინ სიფი "ჩაპლინი: ცხოვრება" (განხილვა), 2008

http://ka.wikipedia.org/wiki/ჩარლზ_ჩაპლინი - ეს გენიალური მაწანწალაა!.. ))

წიგნის დასახელება – "ოთართან ერთად"
ავტორი – თამაზ ჭილაძე
გამომცემლობა: “პეგასი"
გამომცემელი - მარინა ცხადაია
რედაქტორი - მერაბ ცაგარეიშვილი
ყდის დიზაინი - ნანუკა ჭილაძე
დამკაბადონებებლი - ეკა წიქარიშვილი
გვერდების რაოდენობა – 252
ყდა – მაგარი
ISBN 978-9941-9223-0-1
გამოცემის წელი: 2011

ანონსის მაგიერ - "14 სექტემბერს ისევ ჩაფიძის კლინიკაში დაბრუნდა. ვერ გავაცილე, ფეხები წამერთვა თითქოს, სავარძლიდან ვერ წამოვდექი. კართან შეჩერდა და გამომხედა. ცოტა ხანს ასე ვუყურეთ ერთმანეთს. არაფერი გვითქვამს და წავიდა. ვიგრძენი, ვეღარ დაბრუნდებოდა...
პირველ ოქტომბერს, დილის 4 საათზე გარდაიცვალა...
დაკრძალულია მთაწმინდის პანთეონში...
პანთეონის მომვლელმა თინას უთხრა: - ერთი ჩიტი მოფრინდება ხოლმე, ბატონი ოთარის საფლავზე ზის და უსტვენსო... 2.2.2011" - თამაზ ჭილაძე