ზურა ხვედელიძე • 65ქართული კულტურისა და ხელოვნების სამსახურში ღირსეულად გატარებული წლები... ზურა ხვედელიძის - ხელოვანის, რეჟისორის, თეატრალის - მოღვაწეობა ხალხური შემოქმედების სახლში დაიწყო და 40 წელზე მეტია ემსახურება სახალხო თეატრების - უძველესი ქართული პირველყოფილი კულტურის - მოვლის, შენარჩუნებისა და აღორძინების დიდებულ საქმეს.
ზურა - მოქალაქე, ქართველი პროფესიონალი - 32 წელია დგას იქ, სადაც საჭიროა და, როგორც ამ სიტყვაძუნწ კაცს წამოსცდა, აკეთებს მისთვის ყველაზე საყვარელ საქმეს: ზურა ბოლნისის სულხან საბა ორბელიანის სახელობის თეატრის სამხატვრო ხელმძღვანელია.
ზურას, როგორც რეჟისორის, მთავარი შეუვალი და უშეღავათო პრინციპი: არა და ვერ ეგუება საშუალო ხარისხის სანახაობას, მიღწეულით არასდროსაა კმაყოფილი. დადგამს რომელიმე სპექტაკლს და იწყება დაუსრულებელი ძიება - ბრძოლა მარადიული თეატრალური დღესასწაულისათვის.
უამრავი სპექტაკლის, კონცერტის, ფესტივალის შემოქმედი, სულისჩამდგმელი, ორგანიზატორი, მონაწილე საქართველოსა თუ მის ფარგლებს გარეთ, მაგრამ მისი შემოქმედების ,,ლოდი თავკიდური” ბოლნისის თეატრია და იქ დადგმული 50-ზე მეტი სპექტაკლი. მრავალ ჩინებულს შორის რჩეული, რეჟისორის საჯილდაო ქვა, მაინც ალექს ჩიღვინაძის ,,სიკვდილის დღის საჩუქარი” აღმოჩნდა. ასეთი დიდი შეფასება, ასეთი ,,კარგი პრესა,” იშვიათად რგებია ბოლო წლებში რომელიმე სპექტაკს.
ბოლნისის მუნიციპალური თეატრი დღეს
ჟურნალი ,,აფსაროსი” , ნერონ აბულაძე
ბოლნისის თეატრის მესვეურები, უშუალოდ მისი სამხატვრო ხელმძღვანელი ზურა ხვედელიძე, ზუსტად იაზრებს თანამედროვე გამოწვევებს, საერთაშორისო სათეატრო ორგანიზაციებთან კულტურული ინტეგრაციის აუცილებლობას და შედეგიც შესაბამისია. ამის ნათელი დადასტურებაა ბოლნისის მუნიციპალური თეატრის საერთაშორისო გასტროლი ლიეტუვასა და ესტონეთის რესპუბლიკებში.
მოკლედ „სიკვდილის დღის საჩუქრის“ შესახებ: ერთი ოჯახის წევრები - დედა, მამა და ორი შვილი სხვადასხვა დანაშაულის გამო იხდიან სასჯელს. ექსპერიმენტული საპყრობილე განსაკუთრებით საშიში პატიმრებისთვისაა განკუთვნილი. ციხის ზედამხედველი თითოეული პატიმრის მიმართ კონკრეტული დამოკიდებულებით გამოირჩევა. საპყრობილემდე ოჯახის წევრები სხვადასხვა საქმიანობით იყვნენ დაკავებული.
ფინალური სცენა, მსახიობი ქეთევან უგრეხელიძე
თითოეულ მათგანს გააჩნდა თავიანთი ინდივიდუალური ბიოგრაფია და ცხოვრების წესი. მამა - თეატრის წამყვანი მსახიობი იყო, რომელსაც რეჟისორი შემოაკვდა. დედა - დაბადებიდან ყრუ-მუნჯია და ოჯახის წევრებთან კომუნიკაცია დაფაზე დაწერილი წინადადებებით ახერხებს. გოგონამ ადრეული ასაკიდან ნარკოტიკებით ვაჭრობა დაიწყო, ბოლოს ორი ადამიანი მოკლა და ასე აღმოჩნდა სიკვდილმისჯილთა შორის. ოჯახის წევრების დაპატიმრების გამო ვაჟმაც მათი ბედი გაიზიარა. ისინი სიმბოლურად თანამედროვე, დიფერენცირებულ საზოგადოებას განასახიერებენ. შესაბამისად ოჯახიც ქვეყნის ერთგვარ მეტაფორად აღიქმება, საპყრობილე კი სისტემად. ძნელია იმის განსაზღვრა, თუ სად გადის ზღვარი, სად სრულდება ადამიანის პიროვნული თავისუფლება და სად იწყება დანაშაული.
საერთაშორისო ფესტივალი THEATRE CLUSTER
2019 წლის 16 ოქტომბერს ლიეტუვაში თეატრის საერთაშორისო ფესტივალი - THEATRE CLUSTER - ბოლნისის თეატრის სპექტაკლით ,,სიკვდილის დღის საჩუქრით” გაიხსნა. თეატრმა ორი სპექტაკლი ითამაშა ქალაქების: კუპისკისა და უტენას თეატრების სცენებზე. ფესტივალის ორგანიზატორთა და თეატრის ექსპერტთა შეფასების მცირე ნაწილი...
ნერინგა დანიენე (ლიეტუვა) - რეჟისორი, ფესტივალ THEATRE CLUSTER-ის დირექტორი:
შემთხვევითი არ ყოფილა, რომ ფესტივალი ქართული სპექტაკლით გაიხსნა. მიუხედავად ჩემი და ზურა ხვედელიძის მეგობრობისა ვიქნები ობიექტური და გეტყვით, რომ ეს იყო ძალიან კარგი სპექტაკლი, რომელიც იდგა მოწოდების მხატვრულ სიმაღლეზე. ეს არ არის მხოლოდ ჩემი აზრი, ფესტივალზე მოწვეული ყველა ექსპერტი ამას აღნიშნავდა. ბევრი კარგი სიტყვა ითქვა საქართველოსა და ბოლნისის თეატრზე...
რომან კალკაევი (რუსეთი) - თეატრის მსახიობი და რეჟისორი, მოწვეული ექსპერტი:
საქართველოს სპექტაკლი - ,,სიკვდილის დღის საჩუქარი” - ერთ-ერთი საუკეთესო წარმოდგენა იყო, რომელიც ამ ფესტივალზე ვნახე. მოხიბლული დავრჩი კარგად ,,აშენებული”, მხატვრულად გააზრებული მიზანსცენებით. არაჩვეულებრივად მიგნებული ხერხები, სახეები და მხატვრული გადაწყვეტა იყო. ეს არის სამსახიობო ანსამბლი შერწყმული საუკეთესო რეჟისურასთან.
ირენა მაჩიულევიჩიენე (ლიეტუვა) - ლიეტუვის სახალხო თეატრების გაერთიანების ხელმძღვანელი, მოწვეული ექსპერტი:
პირველ რიგში ჩემთვის განსაკუთრებულად სასიხარულოა ის ფაქტი, რომ საქართველოდან გვყავს სტუმრები. სპექტაკლი ძალიან სერიოზული ნამუშევარი იყო, უფრო უკეთესად რომ გითხრათ, ეს იყო მზიმე საუბარი ადამიანებსა და ირაციონალურ ღმერთს შორის. სპექტაკლმა ისეთი მაყურებელიც ააღელვა, რომელსაც არ ესმოდა ქართული ენა, რატომ? - ეს იყო ძალიან ზუსტად გამართული წარმოდგენა, რეჟისორული ჩანაფიქრითა და არაჩვეულებრივი მსახიობებით.
ურმას ალლიკ (ესტონეთი) - მსახიობი, რეჟისორი, დრამატურგი, შემოქმედებითი გაერთიანება ,,მეორე ტალღის” დამფუძნებელი:
1986 წლიდან ვიცნობ რეჟისორ ზურაბ ხვედელიძეს, დავმეგობრდით, ამ წელს ვიმოგზაურე პირველად საქართველოში. შემდეგ უკვე ხშირად ვსტუმრობდი... პარალელურად მე მოსკოვში ვსწავლობდი, ზურაბი - პეტერბურგში. ამ სპექტაკლის ვიდეოჩანაწერი ერთად ვნახეთ და ძალიან მომეწონა. ამ ნაწარმოებში ხომ მთავარი მამოძრავებელი ძალა ადამიანური ტკივილია.
სიამოვნებით ვუმასპინძლეთ ბოლნისის თეატრის ხელმძღვანელს და დასს, რომელმაც ორი წარმოდგენა ითამაშა. მაყურებელთა აბსოლუტური უმრავლესობა დარგის სპეციალისტები და ცნობილი ესტონელი ხელოვანები იყვნენ. სცენაზე გათამაშებული დრამის მიმართ გულგრილი არავინ დარჩენილა.
პაულ ლასიკ (ესტონეთი) - თეატრისა და კინოს მსახიობი:
ჩვენ ვნახეთ არაჩვეულებრივი სპექტაკლი, რომელშიც მეტაფორას აქვს განსაკუთრებული დატვირთვა. მადლობა მინდა გადავუხადო რეჟისორს... დიდი შთაბეჭდილება მოახდინა ფინალურმა სცენამ, ვგულისხმობ საქორწინო გვირგვინს, რომელიც ეკლესიის ზარად ტრანსფორმირდება, ისმის ზარების გუგუნი და უცებ ტრაგიკული სიჩუმე... ეს მხატვრული მიგნება ჩემთვის ნამდვილი აღმოჩენა იყო. მადლობა მსახიობებსმიხეილ თუმანიშვილის სახელობის ხელოვნების საერთაშორისო ფესტივალი ,,საჩუქარი“ 2017 წელი იმ ანსამბლურობისათვის, რაც ვიხილეთ.
ბმული:
*
https://www.facebook.com/notes/ფოლკლორის-ცენტრი-folklore-centre/ზურა-ხვედელიძე-65/2680475842168154/
Home 
Photo by Zurab Gugushvili, October 25, 2013, near Bolnisi, Georgia
